Rachunek sumienia.

Kolejny rok przeminął niepostrzeżenie. W mgnieniu oka, można by rzec. Czy to dużo? Kiedy patrzę na siebie myślę, że nie. Kiedy patrzę na Helkę, zdaje mi się, że to minęły lata świetlne. Na początku tego roku po domu biegał mi dzidziuś, dzisiaj mam małą pyskatą panienkę.

 Ten rok przyniósł w naszym życiu stabilizację i względny spokój. Nie było tułaczki po szpitalach, pokonaliśmy niektóre trudności. Końcówka okazała się wirażem. Ostrym i niebezpiecznych, ale ciiiii. Za tym zakrętem widać prostą drogę. Byleby nie wypaść z toru. O tym za jakiś czas, jak już nabiorę dystansu, jak już wszystko się wyjaśni.  A póki co, podsumujmy:

-schudłam 10 kilo, przytyłam 4, więc bilans jest na minusie (w tym wypadku na plusie).

-rozpoczęłam i zakończę ten rok z tym samym mężem, co w dzisiejszych czasach wcale nie jest taką oczywistością. Mało tego, nadal uważam go za egzemplarz najlepszy z możliwych ( mimo wszystko),

-dziecko (sztuk 1). Piękne i mądre. W zasadzie- coraz piękniejsze i coraz mądrzejsze.

-blog (sztuk 2), w tym jeden zupełnie osobisty i autorski.

-ani razu nie doprowadziłam do stanu upodlenia alkoholowego ( w tym wypadku nie powinno się mówić hop, bo to jeszcze da się nadrobić, ale zaryzykuję).

-wygrane w konkursach:

klocki x2

rower,

płyty x 5

książka 

koszulka, 

czapka, 

figurki x3

plakaty x2

kosmetyki x3

koparka

więcej nie pamiętam.

- do pełnej kolekcji kucyków brakuje mi Twilight, Rarity, Apple Jack i Flutter Shy. No i Spike'a, ale jego można kupić tylko z balonem. Mam za to dwa Pinkie Pie. W sensie Helka ma... tak wmawiam innym.

- urojonych ciąż było w tym roku więcej, niż w poprzednim. Bardziej się bałam. Ostatnia dopadła mnie kilka dni przed świętami, ale okazała się tylko jakąś łagodną grypą żołądkową.

Ot, chyba wszystko. Jeśli mi się coś przypomni, dopiszę. Mam jeszcze chwilę, zanim zamknę wszystkie tegoroczne sprawy.

Ps. Niech wierzyciele nawet nie liczą na oddanie długów! Z tym się nie wyrobię z całą pewnością;