Sztuka uwodzenia. Helena i mężczyźni.

Córka mi dorasta. Kwestionuje każde moje słowo, pyskuje i bywa nieznośna. Ewidentnie staje się kobietą. W dodatku podobną do mnie. Nie ma dnia, żebym nie usłyszała przynajmniej kilka razy  "zlobie to sama, umiem, jestem jus dolosła!". Zmienia się również podejście Helki do facetów. Nieśmiała się zrobiła, w dodatku nieśmiała w zalotny sposób. Wiecie co mam na myśli-trzepoce rzęsami, uśmiecha się wstydliwie, niby nie patrzy, ale rzuca powłóczyste spojrzenia. Ot, zalotnica! Chłopców na  podwórku i placu zabaw zaczęła traktować inaczej niż do tej pory. Niby chce, ale nie chce- no baba stuprocentowa. Ostatnio w ramach przełamania lodów oznajmiła pewnemu siedmiolatkowi: 

-kłopcyku, a wies, zjadłam na opiat głąbka!

Niemrawy chłopaczek nie zrozumiał, że to wstęp do dłuższej rozmowy, i bóg wie czego jeszcze. Popatrzył, zmarszczył brwi i uciekł. 

-spoko, Helko- pocieszam- za kilka lat jeszcze cię będzie prosił, żebyś mu o gołąbkach opowiadała!

W ramach zadośćuczynienia idziemy na huśtawkę. Po chwili w naszą stronę zmierza inny chłopczyk. Na oko pięcioletni. 

-oooo, to jes mój kolega, on idzie tu do mnie! -cieszy się Helka, a ja wiem doskonale, że widzi typa po raz pierwszy w życiu.

-ceść kolego kłopcyku-wrzeszczy na powitanie.

Kolega chłopczyk nie raczy odpowiedzieć, sadowi się za to na huśtawce obok. Po chwili pojawia się jego mama. Obie zatrudnione w charakterze darmowego silnika napędzamy sprzęt bujający. Dzieciak zaczyna opowiadać mamie o tym, co robił w przedszkolu. Helka przysłuchuje się przez chwilę, ale wreszcie dochodzi do wniosku, że należy dyskretnie i z wdziękiem zwrócić na siebie uwagę:

-cicho jus bądź- wrzeszczy- ja ci telas bendem śpiewała piosenke o ogólku zielonym!

I tu zaczyna się recital, którego z litości Wam nie przytoczę. Chłopaczek z huśtawki obok wymiękł przy ósmej zwrotce "jaworowych ludzi". Uciekł niewdzięcznik, nie wysłuchawszy koncertu do końca.

-on jus posedł do domku na obiat- stwierdziła niezrażona artystka.

Zabieram biedulkę na nasze podwórko. Żal mi dziewczyny, w końcu dostała dwa kosze w ciągu jednego popołudnia. Właśnie przymierzamy się do rozgrywki piłkarskiej, kiedy z klatki wychodzi mały Oskar.

-oooooo, Oskaze, psysedłeś do mnie!- woła córka.

Oskar staje jak wryty. Helka zmierza w jego kierunku szczebiocząc słodko:

-będziemy się lazem babiły kucykami...

Chłopiec mierzy odległość do zaparkowanego przy chodniku rowerka. Patrzy to na rower, to na Helkę. Wreszcie daje susa, wskakuje na swoją maszynę i tylko kurz po nim zostaje.

-Ooooooskaze, a dzie ty jedzies? Lacego tak sybko jedzies? Oskazeee, wlacaj tu!-krzyczy mała dama i rzuca się w pogoń. Przez następną minutę Oskar ucieka pedałując co sił w nogach, Helka co sił za nim goni, a matka Rak biega za Helką, ze strachu, że przytłoczony helkowym zainteresowaniem chłopiec nie wytrzyma napięcia i spróbuje rozjechać zalotnicę. Wreszcie małemu cykliście udaje się zgubić intruza. Intruz (czytaj Helka) sprawia wrażenie smutnego. Jak poprawić humor kobiecie?

.....................................................................................................................................................................

Kilka minut później siedzimy przy kuchennym stole i wcinamy lody. Jako matka dorastającej córki czuję presję. Powinnam coś powiedzieć.Oto nadszedł czas na pierwszą poważną rozmowę o związkach:

-widzisz Helu, faceci to głąby. Nie potrafią rozmawiać, nie potrafią słuchać, nie doceniają naszych starań. 

-lubię głąbki!-rzecze Helka zlizując truskawkowy sorbet z mankietu.