Kronika kryminalna.

Wczorajszej nocy w mieszkaniu przy ulicy Piastowskiej miał miejsce incydent. Wezwano policję. Tzn. incydentem była wizyta policji, innego nie uświadczysz, tacyśmy nudni. Nie było krzyków, awantur pijackich , mordobicia, ani nawet znęcania się psychicznego. Graliśmy sobie w najlepsze w gry planszowe, kiedy nagle zadzwonił dzwonek domofonu.

-pomyłka.-orzekł Rak i wrócił do ustawiania kart na planszy.

Chwilę później dzwonek domofonu zabrzmiał ponownie.

-to nie pomyłka.-stwierdził przytomnie Rak i ruszył tyłek.

Jako że drzwi wejściowe znajdują się tuż pod naszym balkonem, ciekawska matka Rak otworzyła okno balkonowe i poczęła nasłuchiwać:

-policja! Proszę otworzyć!

Tu przed oczyma kobiety pojawiły się najgorsze scenariusze! Może sąsiedzi donieśli, że słychać krzyki dziecka (,,nie lób mi tego"- przy kąpieli, oraz ,,dlacego mi to lobis" przy szczotkowaniu włosów), albo słyszeli jak ustalamy z Rakiem grafik sprzątania łazienki? Tymczasem policjanci wdrapali się na górę. 

-panowie na pewno do nas?-pyta zdziwiony Rak.

-tak, my pod szóstkę.

-a o co chodzi?-wtrąca matka Rak.

- o to, że u was coś z okna poleciało.

-eeee?- inteligentnie dopytuje mamuśka i zastanawia się, czy to możliwe, że podczas wieszania prania strąciła coś z balkonu.

-arbuz.-dodaje policjant.

-arbuz.-powtarza bezmyślnie Rak.

-dostaliśmy zgłoszenie, że z waszego okna, jakaś starsza kobieta zrzuciła arbuza na głowy dzieci grających w piłkę.

Ooooooo nie! No tak to mi jeszcze nikt nie ubliżył! Mają mnie za starą wariatkę rzucającą w dzieci arbuzami! 

-no to jednak jest pomyłka.- silę się na spokój.

-niemożliwe, mamy dokładnie napisane, że pod szóstką.

-ale my tu nie mamy starej kobiety, ani arbuzów, no chyba, że o mnie chodzi.

Policjant przygląda mi się i drapiąc po głowie mówi niepwnie:

-no, chyba nie. Stara, to stara.

Tu rozpoczyna się burza mózgów. No bo co zrobić? Dostał zgłoszenie, że pod szóstką, a pod szóstką tylko my. Drapanie po głowie przybiera na zaciętości, widocznie tak się chłopina skupia. Nagle uchylają się drzwi przeciwległego mieszkania i pojawia się ruda głowa sąsiadki:

-psssssssst! Marek, klatka obok.

No tak! Szóstka jest również w sąsiedniej klatce! 

Sytuacja rozwiązana. Rak zamyka drzwi, obejmuje mnie ramieniem i z dumą w głosie mówi:

-kochanie! Nasza pierwsza interwencja...