O naskórkowym altruizmie.

Idą święta. W wielu ludziach odzywa się sezonowa chęć niesienia pomocy. Wyobrażają sobie, jacy to będą szlachetni zanosząc paczkę ubogiej rodzinie. Widzą już wdzięczność w oczach obdarowanych. Widzą jak ich jednorazowa dobroć zmienia życie tej rodziny. Na co dzień owi altruiści ograniczają się do udostępniania apeli o pomoc na fejsbuku. Oczywiście udostępnianie jest ważne i pomocne jeśli...idzie w parze z wpłatą paru groszy na podany w apelu numer konta. Matka chorego dziecka nie opłaci kosztów operacji udostępnianiem lub tysiącami lajków. Administracja FB również nie da jej złotówki za to, że udostępnisz foto. Każde zdjęcie z takową informacją to łańcuszek. W dodatku pisany przez grafomana z pierwszej gimnazjum. Ale żeby to zauważyć, trzeba przeczytać, a fejsbuczani altruiści nie czytają, udostępniają jak leci, wystarczy, że na fotografii jest oszpecone lub chore dziecko. Ja tu nikogo nie oceniam, no, może poza naiwnością. Ludzie naiwnie sądzą, że pomoc innym kosztuje kliknięcie. Nie, pomoc innym wymaga naszej pracy,ewentualnie naszych pieniędzy.Wymaga chęci i działania. Samo kliknięcie nie działa. Ale dajmy spokój fejsbukowi. Wróćmy do ubogiej rodziny, której odświętny altruista niesie paczkę. Tak, w naszych mózgach panuje dziwaczne przekonanie, że bieda jest szlachetna. Jasne, zdarza się maluteńki odsetek takiej właśnie niezawinionej, niezależnej od człowieka, czystej i pięknej. Ale to margines. A może nawet odsetek marginesu. Prawdziwa, powszechna i wszędobylska bieda jest BRZYDKA. Wynika z braku edukacji, z nieporadności, lenistwa, z życia bez perspektyw przekazywanego z pokolenia na pokolenie, szerzy się na popegeerowskich wsiach, w nędznych dzielnicach miasta, niezmiennie łączy się z alkoholem, używkami, przemocą, prymitywnymi zachowaniami, roszczeniową postawą i całą masą innej brzydoty. Z niepohamowanym, zwierzęcym pędem do prokreacji włącznie. Prawdziwa bieda często miewa problem z przyjęciem wędki. Z prostej przyczyny- nie umie jej wykorzystać. Powącha, nadgryzie, ostatecznie sprzeda  za tanie wino-zamroczony umysł łatwiej radzi sobie z własnym upodleniem. Tę wędkę trzeba dostarczać i podawać nieustannie, najlepiej dzieciom. Trzeba je wyrywać z marazmu i poczucia, że nie warto się starać, że nie warto pracować, że i tak skończą marnie-jak rodzice, dziadkowie i wszyscy wokół. Nie ma gwarancji, że się uda. Bieda łączy się często z biedą umysłową. Z brakiem poczucia własnej wartości. Z zanikiem zasad. Ten kto twierdzi o sobie-jestem altruistą i pomagam, a jednocześnie głosi pogląd, że tym "brzydkim" nie powinno się pomagać, bo to ostatecznie nie przynosi efektów nie rozumie istoty altruizmu. Dobro nie musi przynosić namacalnych korzyści. Paczka nie musi zmienić życia obdarowanego biedaka. Jeśli wywoła uśmiech na twarzy dziecka, to już spełnia swoją rolę. Nie każdy odnajdzie w sobie litość dla pijaka, nie każdy odnajdzie krztynę szacunku dla pogubionego, nie każdy powstrzyma się od surowej oceny. Wreszcie, nie każdy, kto rzuci biedakowi ochłap na zbyciu, jest altruistą. Nie chcesz, nie pomagaj, ale nie nazywaj tych ludzi dzieciorobami, roszczeniowym patolstwem i czym tam jeszcze. Przyczyniasz się w ten sposób do pogłębienia w nich świadomości, że właśnie tym są. Mówienie -z dzieci takich nierobów nie wyrośnie nic dobrego, choć niestety w wielu przypadkach okaże się prawdą, jest z gruntu wstrętne i pozbawione jakiejkolwiek empatii. Dzieciak, który wie, że spisano go na straty nie ma żadnej szansy! Chcesz dowodu? Od dzisiaj zacznij mówić swojemu-wypieszczonemu i wychuchanemu, że nie potrafi, nie umie i nie da rady. Żniwo zbierzesz szybciej, niż się wydaje. 

My wszyscy, ludzie "na poziomie" podamy miskę głodnemu psu, nieważne, że nie rasowy i brudny. Z podaniem miski brudnemu człowiekowi mamy większy problem. 

Nam wszystkim życzę, abyśmy zaleźli w sobie pokłady empatii zdolne znieść smród prawdziwego ubóstwa. A jeśli nie, to przynajmniej uczciwość, by przyznać przed samym sobą - nie jestem tak dobry, jak mi się zdawało.