Narodziny Matki Rak. Serial w odcinkach. Sezon 1. Odcinek pilotażowy. Zanim zaczął się bal...

22 września 2011 roku, na jednej z trójmiejskich porodówek umarła młoda dziewczyna. Beztroska, roztargniona, przemądrzała i nieco samolubna. Jej śmierć, całe szczęście nie była ostateczna. Była jednak konieczna. Tak szanowni państwo, dziewczyna musiała umrzeć. Dzięki tej ofierze narodziły się Helka i Matka Rak.

-panie doktorze, czy jeśli umyje okna i wypiorę dywany to coś da?

-nic. Zmęczy się pani  i tyle. Powinna pani teraz odpoczywać i zbierać siły.

-jest pięć dni po terminie, a u mnie się nic nie dzieje. Nawet przepowiadających nie mam!

-no ma pani rację. Nie ma rozwarcia, nic się nie dzieje. Mamy piątek, w poniedziałek zgłosi się pani do szpitala. Proszę się spakować, bo trochę tam pani poleży.

Tego samego wieczoru:

-buuuuuu.... ona nie chce się urodzić...buuuu...- jęczy Progesteron.

-przestań, przecież wiesz, że to tak nie działa.- Testosteron stara się załagodzić sytuację.

-ona mnie nie zna, a już mnie nienawidzi...buuuuu......- Progesteronowi wtórują Estrogeny i reszta hormonalnej ekipy.

Tej samej nocy:

- Raaaaaczku!

-chrrr...

-Raku!

-eee?

-rodzę!

-co? Miałaś nie rodzić do poniedziałku.

-ale rodzę! Chyba. Bo może się po prostu posikałam...

-o matko! Dobrze. Trzeba do szpitala. Mamy wszystko. Okej. O matko! Spokojnie! Słyszysz?! Spokojnie!!!

-dobrze. Ja idę wziąć prysznic,ty wystawiasz auto z garażu i zanosisz torby.

Jest spokojna. Drży nieco na ciele, ale to raczej z podniecenia, niż ze stresu. Jest spokojna, przecież wszystko wie. Potrafi oddychać, zna pozycje, zna swoje prawa. Wie czego może wymagać od personelu, wie co będzie działo się z jej ciałem. Niczego nie wie. Zostawmy ją jednak w błogiej nieświadomości. Właśnie jedzie do szpitala. W głowie aż huczy: za kilka godzin będzie już z nami. Jutro o tej porze będę matką! A jaka jest dumna i ważna! Oto jej udziałem ma się stać cud narodzin. Ten odwieczny, naturalny, metafizyczny rytuał. CDN.